Patersdreef Indoor Europahal Tielt organisation: Patersdreef concert report & photo: Freddie |
Nog volop februari en dat betekent ook dat Patersdreef Indoor er ook nog aankomt. Altijd wel ietsje speciaal bij de Franky daar in de ‘vloanders’. De eerste bands zijn dan ook steevast ‘locals’ te Deze ‘Hands Off A Barmaid’ bestaan uit Dennis Desmet op (vocals & guitar), Steven Fauconier (guitar), Simon Blanchaert (bass) en Filip Vande Walle aan de drums. Aarzelend begin maar naargelang ze hun nummers uit hun EP brengen worden ze zekerder en zekerder en naar het einde toe staan ze er wel. Rockliefhebbers moeten ze zeker maar eens gaan bewonderen want nummers als ‘Can’t Do This’ en ‘Stroke Of Lightning’ zijn van het betere allooi, en wie weet is die ‘barmaid’ er dan ook. Van de drummer heb ik helaas geen foto's want de man aan het rookmachine was een ietsje te hard in zijn element.
Frontman ‘Den Huibbe’ kent iedereen maar al te goed in bluesworld maar we gaan hier even een geheimpje vertellen….eigenlijk noemt hij Wim Huybrechts! De andere kant van de ritme sectie bestaat uit bassist Wim Vandemeulebroeke, en de smoelschuiver van dienst is ‘Mr White’, voor ons gewoon weg ‘witte’. De rest van deze illustere formatie bestaat uit 2 uitstekende guitarslingers, zijnde Alain Counye en Andy Aerts. Naast Chilly Willy was er nog een 2de band waardoor ik de beslissing nam om naar Tielt af te reizen en dat waren Pascal Redondo en zijn Shaggy Dogs. Met deze uit Frankrijk afkomstige ‘pub rockers’ wordt bij wijlen een Dr. Feelgood terug in de belangstelling gezet. Naast Pascal
Nog 'one' band te gaan en deze ‘Patersdreef Indoor’ editie 2016 zit er dan alweer op. Voor de afsluiter hier in de Europahal doen ze hier beroep op een band van bij onze noorderburen. ‘Rob Orlemans & Half Past Midnight’ bestaan naast Rob ook nog uit Piet Tromp op de bass en Ernst Van Ee aan de drums en zo begint dit power trio aan het laatste uur van Patersdreef. Gewoonlijk is ‘Goin’ Down’ van Don Nix er eentje om af te sluiten en daarbij nog eens iedereen van jetje te doen geven maar deze Rob en zijn ‘Half Past Midnight’ beginnen er gewoon mee. Power, dat staat ook voor vette ‘Marshall’s’ en dus komen de trillingen hier vanavond ook uit deze versterkers. B |
noemen en met ‘Hands Off The Barmaid’ is dit niet anders. Deze rockband ontstond in 2011 na het ter ziele gaan van ‘Arrivé’ en hebben vorig jaar hun debuutalbum ‘Life’s Little Luxuries’ op de markt gebracht. Hier in hun eigenste Tielt moeten ze helaas eraan beginnen als eerste en dan weten we dat het volk nog moet gaan komen.
Vorig jaar stond hier nog een symfonische rockband op het podium en dat was nu niet echt mijn ding. Dit jaar hebben die van Patersdreef als 2de band gekozen voor iets dat meer toegankelijker is . Met deze 
‘CC Rider’ galmt uit de boxen en we zijn vertrokken voor een uurtje nostalgie met nummers als ‘Shake, Rattle & Roll’, ‘Blue Suede Shoes’ en Ray Charles zijn ‘What I’d Say’. Onze eigenste Jerry Lee Lewis weet wel hoe hij het publiek moet entertainen en we zouden haast gaan geloven dat de piano aan zijn laatste uurtjes toe was. Toch nog respect voor zijn instrument en zo konden we nog genieten van ‘C’est Le Vie’ en kreeg ik voor de derde keer in 2 dagen de Cash zijn ‘Folsom Prison Blues’ te aanhoren, maar eerlijk dit nummer gaat nooit vervelen, ech(t) waaaaar ;-). Ook zij brachten vorig jaar een album uit met daarop 'Great Balls Of Fire' en Ah Ah' Burning Love'...
Tijdens de helft van de voorafgaande rock ’n roll set begon ik wel wat in paniek te raken want van de volgende band was nog geen sprake. 
als ‘youngster’ mag worden aanzien. Onze Walter zal pas stoppen met drummen als Charlie Watts van de ‘Stones’ beslist om zijn drumsticks aan de haak te hangen, want zij zijn leeftijdsgenoten. Tot dan kunnen we nog blijven genieten van Walter zijn grooves.
Cilly Willy dat is blues, blues om een feestje mee te bouwen. 
aka Red bestaan deze 
Met een nieuw album op de markt wordt hun setlist natuurlijk bepaald met nummers daaruit en zo zijn ‘Lee Dorsey’ en ‘Fiesta, Blues and Roll’ daar een paar voorbeelden over. Het is niet altijd makkelijk wanneer een band zich voor de volle 100% staat te geven en de rest van de zaal niet echt weet mee te leven en geloof me dit lag niet aan de ‘Shaggy Dogs’. Uiteindelijk verkreeg ‘Red’ dan toch dat er enkelen schoorvoetend dichterbij kwamen. Opmerkelijk daarentegen was wel dat Franky ze zover kreeg om een paar bissertjes te brengen en met afsluiter ‘Route 66’ mocht zelfs Mr. White nog eens komen meeblazen, wat het allemaal niet doet wanneer je bij Chilly Willy speelt!
Bluesrock met Rob Orlemans en zijn ‘Half Past Midnight’ zullen als laatste aantreden en voor diegene die reeds aan het indommelen waren moeten we helaas melden dat ze eraan zijn voor de moeite want met deze stevige bluesrock band is enige gehoorschade soms kortbij.
luesrock, daar mag zeker den Jimi niet aan ontbreken en Rob brengt deze zijn 'Hey Joe' als linkshandige op een rechtshandige 'strat' dan ook feilloos. Bij de heerlijke ‘Fuzzbow Boogie’ krijgen we een indrukwekkende drumsolo van Ernst en Piet mag zijn kunnen laten horen bij ‘Help Me Baby’. Ondertussen loopt het hier wel echt op zijn einde en zo is het ‘All Over Now’ met deze rockers uit Holland! Tot Patersdreef Outdoor! en terwijl we naar buiten wandelen zien we nog vlug den Eddy zijn affiche van de Bluescaravan 2016 inspecteren, 3 pittige damers die de vzw 'Bluesnight' op 30 april te gast hebben
more pics on
|
